Senegal: statige vrouwen, uitbundig gekleurde kleding, kralensieraden, marktjes, vis en Baobabboom
Begin 2016 reisden Bart en ik naar Senegal.
Ik maakte er dit tekenverslagje van.
Natuurlijk is er bijzonder veel te vertellen over dit prachtige land, maar ik heb me ‘beperkt tot de onderwerpen die op mij veel indruk hebben gemaakt,
zoals de prachtig geklede vrouwen en de levendige markten.
Gebruikte techniek: potloodschets uitgewerkt op de Ipad- m.b.v. de airbrush- en pentool.
Trotse kleurrijke vrouwen met weinig bewegingsvrijheid
Alhoewel de mannen echte ‘haantjes’ zijn, draait alles in de Senegalese samenleving om de vrouw. Zij zorgt voor het gezin en de sociale samenhang, en wordt meer en meer gezien als de motor van de vooruitgang.
Senegalese vrouwen zijn statig, mooi en trots. En aan de traditionele kleding, opvallende kapsels en lekkere geurtjes wordt veel tijd, aandacht en geld besteed. Maar de positie van de vrouw is niet rooskleurig. Weliswaar heeft de vrouw meer bewegingsvrijheid dan vrouwen in andere islamitische landen, toch wordt zij niet geacht zich zomaar buiten haar buurt te begeven.
Gehoorzaamheid en onderworpenheid aan de man zijn normaal. Ook kleine meisjes van zes jaar worden al snel ingeschakeld in het huishouden.
Desondanks lijkt er een grote mate van gelijkheid tussen mannen en vrouwen te zijn. Op markten en andere openbare gelegenheden is de omgang vaak vriendelijk, plagerig en soms uitdagend.
Er wordt in ieder geval veel gelachen.

Een van de leukste kanten van een exotische reis als deze, zijn de vele fleurige en drukke markten. Overal waar je komt zie je -vooral- vrouwen hun koopwaar aanprijzen. Er zijn groente-, fruit-, vlees- en vismarkten en markten voor kleding en stoffen, schoenen, huis-, tuin- en keukenartikelen, maar ook voor sieraden en kunstnijverheid.
Het is jammer dat de prachtig uitgedoste marktvrouwen niet op de foto willen. Vooral op de markt kun je beter stiekem foto’s maken, wil je geen ruzie of verwensingen (of fruit) naar je hoofd geslingerd krijgen.
Vlisco, niet écht Afrikaans
Bron: de Volkskrant
Tijdens mijn reis heb ik vaak gehoord dat de prachtige kledingstoffen uit Nederland komen. Maar dit is pas sinds 1998 het geval, toen het Helmondse Vlisco besloot zich uitsluitend op de Afrikaanse markt te richten.
Veel vrouwen laten van deze ‘Vlisco-stof’ een jurk, rok, hoofddoek of draagdoek voor een baby maken. Mannen wikkelen de lap als geheel om of laten er een boubou, een soort djellaba, van maken. Een lap kost al gauw 60 euro en in Afrika is dat al snel een modaal maandsalaris.
Vreemd is dat geen enkele Afrikaan ooit iets heeft ontworpen voor Vlisco. In onze westerse ogen mogen de dessins dan ook typisch Afrikaans zijn, voor Afrikanen zijn ze exotisch. Vooral ’de welgestelde Afrikaanse mevrouw’, is Vlisco’s doelgroep. Dit is de reden waarom statussymbolen als dollarbiljetten, eurotekens, iPods, auto’s terug te vinden zijn in de dessins. Maar ook prozaïscher taferelen als schemerlampen, ventilators, gloeilampen, spiegels.
De namen die de stoffen soms krijgen zijn wel een puur Afrikaanse aangelegenheid. Die worden gegeven door de duizenden Afrikaanse vrouwen die de stoffen op de markt verhandelen, de zogeheten mammies. Zo is er een dessin met de naam ‘Si tu sors, je sors’ , ofwel een vogel die uit een kooitje wegvliegt. Vrouwen die vermoeden dat haar man vreemdgaat, dragen de stof om hem te laten weten dat ze hem doorhebben – en hem zullen verlaten als hij er niet mee stopt.
Marktje
Marktje. Ik werk een tekening uit en ga er dan nog even met het digitale gummetje omheen. Reageren?Senegalese Vis
Dankzij de grote wereldvraag naar vis en visproducten heeft de Senegalese visserijsector de laatste jaren een snelle ontwikkeling doorgemaakt. De visgronden in de West-Afrikaanse kustwateren behoren tot de rijkste ter wereld.
Het beroep van visser is een echt familieberoep. De mannen gaan met hun houten boten vissen en de vrouwen verkopen de vis op de markt.
Echt de moeite van een bezoekje waard!
Het strand is bezaaid met zeewaardige pirogues, en er heerst overal grote bedrijvigheid: reparatie van prauwen en netten, schoonmaken, zouten en drogen van vis, veel spelende kinderen en flirtende mannen en vrouwen.
Nog even over de Baobab:
De Baobab-boom kan meer dan 1000 jaar oud worden en heeft vele dichters, verhalenvertellers, kunstenaars, schilders en fotografen geïnspireerd.
Ze zeggen dat in een ver verleden een vertoornde god de baobabs woedend uitrukte en ondersteboven terug smeet. De takken lijken op omgekeerde wortels, en de boom heeft weinig bladeren.
Ze zeggen ook dat de holle boom vroeger diende als graf voor de griots (vertellers) en in het reservaat ‘Bandia Reserve’ konden we de schedels zien liggen. De Griots bewerkten het land niet. Zij waren er alleen om te zingen en verhalen te vertellen en vandaar dat het een voorrecht van de boeren was om begraven te worden.
Maar de boom is er niet alleen ter inspiratie of laatste eindbestemming…bijna alles van de boom kan worden gebruikt:
van de wortel en bast wordt een brouwsel gemaakt tegen malaria en droge bladeren zijn blijkbaar erg lekker in de couscous.
Bart en ik kochten een zakje ‘Baobabkruiden’ op een lokale markt, dus ik ben benieuwd!
Even een testreactie van mij! (I.v.m. mijn aangepast Kahlo-plugin waardoor ik veel minder spam krijg 🙂
Hoi Karen
Wat een levendig verslag. Wat mij betreft smaakt het naar meer. Erg bijzonder om te zien wat jij digitaal maakt. Het is niet alleen knap, maar zeker erg mooi.
Ik zie je tekeningen steeds weer graag voorbij komen.
http://www.welzijnspraktijkdeesch.nl
Dank je Anita!
Lieve Karen
Wat heb je het allemaal mooi onder woorden gebracht En hoe prachtig met jou mooie kleurrijke tekeningen. Helaas was ik nooit in Senegal maar ik krijg er zo wel zin in om het land eens te bezoeken. Het lijkt me een bizonder avontuur wat je niet snel vergeet,en dat is mooi meegenomen.Heel veel goeds en liefs Thea Roelofs xxx
http://roelofsartgallery.blogspot.nl/
Dank je Thea.
Ik was een weekje in New York (verslagje volgt -) ) dus kon ik niet eerder reageren.
Lieve Karen heb nog eens naar je prachtige Senegalezen gekeken. Zo mooi jouw verslag ook , ik hoop dat het goed met je gaat, ben je een beetje op FB uit het oog verloren. zie ook geen tekeningen of werken van je.In welke groepen zit je nu? Fijn weekend en lieve groet P.s was zelf wel een tijd onder zeil vanwege ziek zijn maar gaat redelijk goed nu!
Dank je Thea! Fijn dat het nu redelijk goed gaat.
Op een of andere wijze zijn wij niet meer `connected` op Facebook? Aangezien ik veel op Privé zet, kan ik me voorstellen dat je niet meer zoveel tekeningen ziet 😉
groetjes en een fijn weekend toegewenst, Karen